Zal ik weer kunnen dromen een gedicht
Zal ik weer kunnen dromen
Van tijden waar ik uitnodigingen ontvang
Voor plezierige terraspraatjes
Met wijn en smakelijk gevuld servies
Omhelzingen van lachende wangen
die elkaar grijpen na lang weerzien
Balies waar mondkapjes vreemd zijn
Staan in rijen in gesprek met vreemden
die luchtig klagen over de alledaagse stroomuitval
Van afgestempelde paspoorten in de warme ontvangsthal
die schuiven van hand naar hand
in land naar land en je met
open mond de moeheid eruit kwijlt
in afwachting van de volgende vlucht
Poliklinieken waar artsen een spatel tegen je tong duwen
om te kijken naar je huig
op zoek naar symptomen
van theaters waarbij het schaterlachen je adem ontneemt
en je proestend over het hoofd voor je
naar cabaret kijkt in een zaal met honderden
van handen van vreemden en familie in een stevige handdruk
bij vol vertrouwen en vriendschap.
De armen die je in troost kan omslaan bij afscheid
Van het leven
Zal ik weer kunnen dromen?
12 april 2021
Ruth San A Jong
