Naast boeken lezen ben ik de zeker ook weg van films. Evenals bestsellers lezen kijk ik graag naar films die een award hebben gewonnen. Het liefst internationale films. Na lang weer had ik zin om naar de bioscoop te gaan. Elke woensdagavond worden er klassieke films in Theater Unique vertoond, maar sinds de programma’s The American Idols en Dancing with the stars heb ik een kleine pauze genomen. Bij die twee programma’s blijf ik dus thuis, heb mijn antwoordapparaat aan en ben niet te spreken.
De film MILK speelde vanavond bij de Paarl Movies. Een film die een award heeft gewonnen, althans, de acteur. Ging over een of andere gay-rechten activist, Harvey Milk. Based on a true story. Een revolutionair in Amerika, in de jaren zeventig. Aan het eind werd ie vermoord. Tragisch. Prachtfilm, goede acteur die Jean Penn. En wat de hele kick was, dat er maar 7 mensen in de filmzaal zaten, waar 250 zitplaatsen zijn. Alsof ik in mijn eigen home-theater zat!
Zijn Surinamers ‘homophobic’? Twee mensen stonden op, nadat ze doorhadden waar de film over ging en mannen elkaar zagen zoenen. De rest keek tot het eind tot de casting over het scherm rolde.
Welverdiend die award zei ik tegen de twee mensen die voor mij naar de uitgang liepen.
Terecht antwoordden ze.
Over de auteur
8 gedachten over “‘Homophobia’ in Suriname?”