Het is waarlijk ongelooflijk wat er gebeurt en staat te gebeuren in het land waar ik woon. Dat hele gedoe rond de Amnestiekwestie maakt mij misselijk en verdrietig. Ik verbaas mij over de hypocrisie van Surinamers, de leugens die zij zichzelf en anderen voorhouden, de ongekende lafheid die als grondslag opportunisme heeft. Smerig, schaamteloos, zielloos.
Waar ik nog geloof in menselijkheid en rechtvaardigheid had van een rechtssysteem, gecreëerd door het geweten en de democratie, heb ik mijn toevlucht moeten nemen tot de uitspraak “God is de beste rechter”. Ik kan niet anders. Ik vermijd kranten, vermijd gesprekken die mijn maagzuur doen branden, ik luister niet naar hen die mij een bloedspuging willen bezorgen.
Vechten ook niet, de strijd met hun geweten is al verloren. De dood is al geweest. Zeggen ze. Het leed is oud. Zeggen ze.
God waar ben je? In ons midden. Zeggen ze.
Waar ik nog geloof in menselijkheid en rechtvaardigheid had van een rechtssysteem, gecreëerd door het geweten en de democratie, heb ik mijn toevlucht moeten nemen tot de uitspraak “God is de beste rechter”. Ik kan niet anders. Ik vermijd kranten, vermijd gesprekken die mijn maagzuur doen branden, ik luister niet naar hen die mij een bloedspuging willen bezorgen.
Vechten ook niet, de strijd met hun geweten is al verloren. De dood is al geweest. Zeggen ze. Het leed is oud. Zeggen ze.
God waar ben je? In ons midden. Zeggen ze.
Over de auteur
3 gedachten over “God waar ben je?”