Essays in De Gids

Dat is een voorrecht! Schrijven over het schrijversleven in Suriname voor een Nederlands (talig) publiek.

Eerder dit jaar werd ik door Piet Gerbrandy gevraagd of ik essays wilde schrijven voor de Gids. Natuurlijk wilde ik dat. Als het tijdschrift sinds 1837 verschijnt, dan is het eer om daarin gepubliceerd te worden.Ik geef flarden van het schrijversleven in Suriname. Ben eerst braaf begonnen, bij essays over mijn mensen, Surinamers, kom ik in een dilemma. Essays zijn visies, overpeinzingen, observaties en opinies van de schrijver zelf. Moet ik echt schrijven over de minder goede dingen die ik tegenkom in mn werk? Immers, je gooit je kind niet met het badwater weg..Maar, na een goed gesprek met Piet, ben ik weer op scherp. Als je geabonneerd bent, kun je het tijdschrift ook digitaal lezen. De doelgroep zijn lezers van de Groene Amsterdammer uiteraard. Hopelijk zitten daar ook Surinamers tussen.

Feedback waardeer ik altijd…Inmiddels is mn tweede essay geschreven.

https://www.de-gids.nl/artikelen/het-is-echt-iets-van-redacteurs

Over de gids

‘De Gids is een literair tijdschrift. De Gids werd in 1837 opgericht door E.J. Potgieter en C.P.E. Robidé van der Aa. In de loop van bijna twee eeuwen tijd hebben verscheidene uitgevers zich over de uitgave van het tijdschrift ontfermd. Van 1837 tot 1840 werd het uitgegeven door de Amsterdamse uitgever en boekverkoper G.J.A. Beijerinck. Vanaf 1840 werd De Gids vier generaties lang uitgegeven door de eveneens Amsterdamse uitgever Van Kampen. In 1962 nam uitgeverij J. M. Meulenhoff de zorg voor De Gids over. Na drieënveertig jaar is de uitgave van De Gids door de redactie overgedragen aan uitgeverij Balans, en van januari 2010 tot en met maart 2012 werd het tijdschrift uitgegeven door uitgeverij De Arbeiderspers. Sinds 1 april 2012 is de onafhankelijke uitgeverij De Groene Amsterdammeruitgever van De Gids. De oplage bedraagt circa 20.000 exemplaren per editie.’